Pojam nastao kombinovanjem dve grčke reči: phos koja znači svetlost i graph za pojam crtati ili pisati- crtanje svetlom. Kod nas se danas koristi i pojam svetlopis a osoba koja se bavi fotografijom je fotograf ili svetlopisac.
Otvor unutar objektiva čiji je prečnik promenljiv i kroz koji prolazi svetlost na putu prema senzoru. U praksi reguliše količinu svetlosti i paralelno tome i dubinsku oštrinu (danas popularno zvanu bokeh). Važno je znati da se vrednosti blende označavaju standardizovanim brojevima i da bez obzira na veličinu objektiva i prečnik blende jedan isti broj uvek znači istu količinu svetla. Često se poredi sa zenicom oka. Obeležava se malim slovom f za razliku od žižne daljine koja se označava velikim slovom F.
U principu najčešće označava podešavanja fotoaparata kojima se snima serija fotografija sa različitim ekspozicijama ili EV. Pojedini fotoaparati imaju i opciju AEB (auto exposure bracketing) koja se obično koristi za kreiranje HDR fotografija odnosno fotografija sa proširenim dinamičkim opsegom.
Podešavanje fotoaparata kojim zatvarač ostaje otvoren sve dok je okidač (na fotoaparatu ili daljinski) pritisnut. Koristimo ga u slučajevima da su nam potrebne ekspozicije duže od 30 sekundi koliko obično ima većina današnjih digitalnih fotoaparata.
Skraćenica sa engleskog: Digital Single Lens Reflex i označava fotoaparat koji nema posebno tražilo već se scena posmatra kroz objektiv kojim će ustvari biti snimljena. Na taj način dobijamo apsolutno tačno kadriranje jer je ono što vidimo identično onome šta će biti snimljeno.
Exposure Value odnosno oznaka za broj kojim se označava kombinacija vrednosti otvora blende i vremena osvetljavanja koja daje isti efekat ekspozicije u smislu količine svetla koja stiže do senzora (ili filma). Upotreba EV broja bila je od esencijalne važnosti na klasičnim ručnim svetlomerima.
Oznaka za Exposure compensation odnosno korekcije količine svetla koja stiže do senzora pomoću konrolnog dugmeta obelećenog sa +/-. Važna je zbog korigovanja eventualne greške koja nastaje zbog prosečnog merenja odnosno merenja količine svetla sa površine koja je 18% siva. Za nas to znači da će merni sistem fotoaparata i belu i crnu videti kao sivu. Smanjenjem ili povećavanjem vrednosti odnosno puštanjem manje ili veće količine svetlosti (+ ili -) crnu reprodukujumo kao crnu ili belu isrpravno eksponiramo i dobijamo kao belu na snimku.
Ukupna količina svetlosti koja stiže do senzora. Kontrolišemo je pomoću podešavanja otvora blende, ekspozicije i ISO vrednosti. Više o tome kako ove tri kontrole rade zajedno možete videti na mestu Ekspozicioni trougao
Vrednost koju dobijemo kada žižnu daljinu objektiva podelimo sa prečnikom otvora blende. Sekvenca ovih brojeva predstavlja multiplikacije matematičke operacije kvadratni koren iz broja 2 (1.414…): 1, 1.4, 2, 2.8, 4, 5.6, 8, 11, 16, 22... Iako ove brojke često deluju zbunjujuće i nelogično ono što treba zapamtiti jeste da svaki korak blende označava dvostruko manju (ili dvostruko veču) količinu svetosti koja kroz taj otvor prolazi.
ISO je skraćenica Međunarodne organizacije za standarde (International Standards Organization) i predstavlja osetljivost senzora na određenu količinu svetlosti. Što je broj manji (ISO 50 ili ISO 64) manja je osetljivost na svetlo i obrnuto (ISO 6400 ili kod nekih modernih fotoaparata i do nekoliko miliona). U praksi visoke ISO vrednosti dozvoljavaju snimanje pod lošim svetlosnim uslovima.
